ریان ابن شبیب روایت کرده که من روز اول محرم خدمت حضرت علی بن موسی
الرضا(علیه السلام) رسیدم. حضرت فرمودند: ای پسر شبیب آیا امروز را روزه
گرفته‌ای؟ عرض کردم نه یابن رسول الله! فرمودند: امروز روزی است که زکریا
پروردگارش را خواند و گفت: پروردگارا فرزندی پاک به من مرحمت بفرما، همانا
تو دعای بندگان را می شنوی. حق تعالی دعای او را مستجاب فرمود، درحالی که
حضرت زکریا در محراب بود به ملائکه فرمود: او را ندا کرده گفتند خدا بشارت
می‌دهد تو را به یحیی، پس هرکه امروز را روزه بدارد و سپس دعا کند دعای او
مستجاب می‌گردد چنان که دعای زکریا(علیه السلام) مستجاب گردید.محرم ماهی بود که حتی اعراب جاهلیت قتال در آن را حرام می دانستند
سپس
حضرت رضا(علیه السلام) فرمودند: ای پسرشبیب! محرم ماهی بود که اهل جاهلیت
در زمان گذشته ظلم و قتال را در این ماه حرام می‌دانستند برای احترام این
ماه، نام این ماه محرم الحرام است. پس این امت حرمت این ماه را نشناختند،
حرمت پیامبرخدا را ندانستند، در این ماه با ذریه پیامبر قتال کردند و زنان
ایشان را اسیر نمودند و اموالشان را به غارت بردند پس خدا اینها را هرگز
نیامرزد. سپس فرمود: ای پسرشبیب اگرگریه می کنی برای حسین بن علی بن ابی
طالب(علیه السلام) گریه کن که او را مانند گوسفندی ذبح کردند و با هجده
نفر از اهل بیتش شهید نمودند درحالی که هیچ یک ازآنها در روی زمین شبیه و
مانندی نداشتند.
سپس حضرت فرمودند: به تحقیق گریستند
برای شهادت حسین(علیه السلام) آسمان های هفتگانه و زمین ها. به تحقیق چهار هزار ملک
برای
نصرت و یاری حضرت حسین(علیه السلام) اجازه خواستند تا به زمین بیایند و
آمدند اما آن هنگام که رسیدند امر شهادت تمام شده بود. این چهار هزار ملک
مأموریت پیدا کردند در کنار قبر آن حضرت باشند، شب و روز پیوسته با موی
ژولیده، گرد آلود و غبار گرفته مشغول عزاداری هستند تا ظهور حضرت مهدی«عج »
و تا وقتی که حضرت ظهور کند. پس این چهار هزار ملک از یاوران حضرت
مهدی(علیه السلام) هستند و شعارشان در هنگام نبرد «یا لثارات الحسین(علیه السلام)» است، یعنی ما
خون خواهی از ابی عبدالله میکنیم.
اگر گریه می کنی بر حسین(علیه السلام) گریه کن که ...
حضرت
در ادامه فرمود: ای پسر شبیب! خبر داد مرا پدرم از پدرش، از جدش که چون
جدم حسین(علیه السلام) را شهید کردند از آسمان خون وخاک سرخ بارید. اگر گریه
می کنی بر حسین(علیه السلام) گریه کن که تا آب دیده بر روی صورت تو جاری
شود خدای متعال تمام گناهان صغیره و کبیره تو را می‌آمرزد. خواه اندک باشد
یا بسیار. ای پسر شبیب! اگر می‌خواهی خدا را ملاقات کنی در حالی که هیچ
گناهی برای تو نباشد پس امام حسین(علیه السلام) را زیارت کن. اگر می‌خواهی
در غرفه عالیه بهشت ساکن شوی، با رسول خدا و ائمه طاهرین(علیه السلام)
باشی، پس قاتلان حسین(علیه السلام) را لعنت کن. اگر می‌خواهی مثل ثواب شهدای
کربلا را داشته باشی، هر گاه که مصیبت آن حضرت را یاد می‌کنی بگو: « یا
لیتنی کنت معکم فافوز فوزا عظیما» و اگر می‌خواهی در درجات عالیه بهشت با
ما باشی، برای اندوه ما اندوهناک و برای شادی ما شاد باش.
(کتاب عیون اخبار الرضا(ع) ج 1- باب 28 – ص604- حدیث 53)
(الامالی للشیخ الصدوق ص129 المجلس السابع والعشرون)
(ماهنامه معارف نامه)
منبع:شبستان